Οι Κυριακές εκείνες, που δεν ανήκουν σε κανενός το σχεδόν καλοκαίρι,
με ξυπνούν ανοιγμένη στα τέσσερα. Χωρίς τον λευκό μου μανδύα, αναστοχάζομαι
πόση φαντασία να σηκώσει κανείς σε μια μέρα.Δευτέρες γραμμένες πάνω σε φτηνό σέλιλοιντ ασπρόμαυρης μνήμης που κάτι θέλει να πει, μα διαφεύγει της προσοχής της. Πόσο τσαλάκωμα να αντέξουν οι περαστικοί καθώς ακουμπώ στο τζάμι το μάγουλο;
Είμαι εδώ, ένας άλλος, που για πρώτη φορά συναντάω, περπατάει μπροστά μου αδιάκοπα
βάφει με μέταλλο τα μάτια, κυνηγώντας τη βροχή στις αναπάντεχες γέφυρες των πόλεων.
Eyes on Fire, Blue Foundation
http://uk.youtube.com/watch?v=DTj1cXJEn34
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου