Κυριακή, Φεβρουαρίου 10, 2008

Θύμα μετακινήσεων


Θύμα μετακινήσεων εγώ

κι η μάσκα μου, αριστερό μάγουλο που κόπηκε στην μέση.

Απροσεξία μιας φυγής, ατελεύτητη τραυμάτισε

Σελήνη από ότι απέμεινε στη χάση του,

με χείλη ωστόσο ανέπαφα.

Χαμογελαστές βλεννογόνοι με ειρωνικής λάμψης σταγόνες

- θύμισες παιδικών βυσσινάδων,

πιοτά ιδρωμένων μεσημεριών,

περνούσαν έτσι ατέλειωτες ώρες αθώα,

αποκαλύπτοντας μικρές αλήθειες μακρόσυρτα

σε ένα μυθώδες σύμπαν ευηθών ματαιώσεων.



σημ: στο παρόν ποστ, στη φωτο, η λαβωμένη μούσα του "ποιητή", αθάνατη αγαπημένη. Η άλλη αθάνατη, έγινε χίλια κομμάτια.

Δεν υπάρχουν σχόλια: