Σάββατο, Ιουλίου 14, 2007

Ο Χρόνος

Φοβάμαι πως όταν θα με συναντήσεις, θα έχουν βγει στην επιφάνεια τόσες πλευρές μου, που δεν θα προλάβω μέχρι το Τέλος να τις μοιραστώ μαζί σου. Έτσι κάνω πίσω για να μην γνωρίσεις κι εσύ την "αδιαπέραστη, πυκνή και ορατή γραμμή του ορίζοντα".

Για αυτό και δεν σηκώνω το βλέμμα πια.

Θα θελα να σου πω "μείνε" ωστόσο.

3 σχόλια:

raphssodos είπε...

οι επιλογές αποκλείουν.πουφ, σφίχτηκε το στομάχι μου...καταπληκτική φωτογραφία btw.

Μοιραιος Χαρακτηρας είπε...

Έχεις δίκιο.

Πίσω απο ένα ναι, υπάρχουν πολλά όχι.

Από την άλλη, πίσω από ένα όχι μπορεί να υπάρχουν πολλά Ναι.

Γιατί σφίχτηκε το στομάχι σου;

Η φωτο είναι απο το ταινία του Βέντερς Ραψωδέ μου.

raphssodos είπε...

καταθλιπτικές προτάσεις στη σειρά. γι'αυτό...

κάθε τέλος, μια αρχή αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν υπάρχουν απώλειες...

ποια ταινία;