Παρασκευή, Ιουλίου 13, 2007

Νυχτερινές απιθανότητες, χρονικές συνάφειες και άλλα ανεξήγητα

Από ένα ξένο ημερολόγιο αντιγράφω, σημείωσε χρονολογία 1771:

"...έτυχε να πέσω το βράδυ στο κρεβάτι εντελώς καθησυχασμένος για πράγματα που μου γέννησαν ξανά μεγάλες έγνοιες γύρω στις 4 το πρωί, πολλές φορές στριφογύριζα ξύπνιος κάμποσες ώρες, και στις 9 ή και πρωτύτερα μου ξαναρχόταν η αδιαφορία ή η ελπίδα...".

Το ίδιο ακριβώς, μα ακριβώς ολόδιο, χρονοδιάγραμμα συναισθημάτων μου συνέβη προχθές, για πρώτη φορά στην ζωή μου. Απο τον εφησυχασμό, στην εγρήγορση, ύστερα στην αναστάτωση, κι ύστερα πάλι στοχασμός, κι ύστερα πάλι ο πρωινός, εύσχημος εφησυχασμός της ελπίδας. Το εκπληκτικότερο στοιχείο στην τρομερή αυτή σύμπτωση, είναι η χρονική συνάφεια. Κάποιες στιγμές, ιδιαίτερα εκεί που όλα μοιάζουν τρομακτικά, το συναίσθημα της μοναδικότητας της προσωπικής εμπειρίας είναι εκείνο που θορυβεί. Κι ύστερα, μόλις δυό μέρες μετά*, πέφτω πάνω σε κάποια άλλη σκέψη, από ένα άλλο ημερολόγιο, γραμμένο 250 χρόνια πριν κι αναγνωρίζω τον εαυτό μου, κι είναι αλήθεια πως διαβάζουμε περισσότερο για να μάθουμε για τον εαυτό μας παρά για να μάθουμε τους άλλους.

Είμαστε αντίγραφα αντιγράφων. Καλή δικαιολογία και αυτό γιά την φαντασμένη πρόζα μας, κύριε Λίχτενμπεργκ...

*Τέλος, ας μου εξηγήσει κάποιος αυτή την απιθανότητα...

8 σχόλια:

raphssodos είπε...

νόμος της έλξης. καλημέρα ναταλία.

Obzenia είπε...

Ο εκάστοτε αναγνώστης αντιλαμβάνεται ότι πρόκειται για αυτόν, Ν.
Καλημέρες και από μένα

Μοιραιος Χαρακτηρας είπε...

Καλώς τα παιδιά μου.

Νομίζω πως ορισμένες συμπτώσεις είναι διαβολικές και κάτι θέλουν να μας πουν.

Ναι;

Obzenia είπε...

Ναι.
Αλλά πόσο σύντομα το αντιλαμβανόμαστε; Πότε η σύμπτωση άκολουθείται από την "ερμηνεία";
Σκέψου πόσα επίθετα μπορούν να συνοδεύσουν και να χαρακτηρίσουν τις συμπτώσεις.
Συμπτωματικά, άραγε;

raphssodos είπε...

ο αϊνστάιν έλεγε πως υπάρχουν 2 λογιών άνθρωποι: αυτοί που πιστεύουν πως τα πάντα είναι θαύματα και αυτοί που πιστεύουν πως τίποτα δεν είναι θαύμα. από την άλλη, υπάρχει μια ταινία -το μυστικό της έλξης λέγεται- που υποστηρίζει κάτι πολύ γοητευτικό, πως στον δρόμο μας βρίσκουμε ό,τι σκεφτόμαστε- κάτι που μου αρέσει αρκετά σαν ιδέα.

Obzenia είπε...

Ραψωδέ καλησπέρα. Νομίζω ότι αναφέρεσαι στο "The secret", σωστά; Αν λέμε για την ίδια ταινία και αν θυμάμαι καλά, πραγματεύεται το πώς η σκέψη μπορεί να επηρεάσει την ύλη. Σαν ιδέα συμφωνώ μαζί σου ότι είναι πολύ ελκυστική :-) .

[Με κάνει αρκετά επιφυλακτική, όταν κάτι βαφτίζεται "κρυφό" ή "απαγορευμένο"(και μιλώ σε σχέση με την ταινία)]

raphssodos είπε...

Στο "secret" αναφέρομαι πολύ σωστά. Νομίζω πιότερη σημασία έχει η πίστη στην ιδέα και όχι η αλήθεια της.
:)

τέλσον είπε...

σημεία των καιρών