I was cruising my decay... εκπομπή πρώτη

Μουσικοφθινοπωρίες ως εν ονείρω, εκπομπή πρώτη.

Λένε πως όταν τα ερωτηματικά μένουν αναπάντητα, η μουσική αναλαμβάνει τον έλεγχο.

Απόψε θα κλέψω απο Tuxedomoon, θα δανείζομαι ή θα εκμαιεύω το δώρο της ποίησης τους, που της αρμόζει να ανήκει δικαιωματικά στους αποδέκτες της και ξεκινώ την ως εν ονείρω πορεία που φθίνει στους μαιάνδρους του χειμώνα.

Οι γκρίζες ώρες που δεν λογαριάζουν ερχομό, οι λευκές στιγμές που παίζουν κρυφτό με το οξύμωρο: o χειμώνας πάντα προκαλεί με το ορθάνοιχτο κενό του όπως τα ύψη αναζητούν τα θύματά τους και αυτά έλκονται από τον ίλιγγο, την σκοτοδίνη.

http://www.youtube.com/watch?v=RfJ7xXBcwh0

How many guys like me
All through history
How many girls like you
Some guys kiss and tell
Love you and leave you
Bring you up take you down
But I don't care
Lonely days in the sun
Friends don't call
I watch the light on the wall
Lonelier nights
I sleep with my sweat
But I don't care
My heart remains the same the same
Inside my heart remains the same
Mon coeur reste toujours le meme

Λένε πως όταν το νιώθεις πως σε τραβάει το κενό, είναι γιατί θέλεις να δεις τι είναι εκεί.

But she came to me
I was cruising my decay
Where the trams
Connect